به تمام رمز ارزهایی که بعد از بیتکوین وارد بازار ارز دیجیتال شدند؛ آلتکوین (altcoin) می‌گویند. در واقع بیتکوین تنها ارز دیجیتال موجود در این بازار نیست. این رمز ارز معایب زیادی دارد. به عنوان مثال نمی‌توان از آن جهت راه‌اندازی اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز استفاده کرد. بنابراین باید رمز ارزهای دیگری وجود داشته باشند که بتوانند این مشکل را برطرف کنند.
در این مقاله از وبسایت دیجی ولت قصد داریم شما را با مفهوم آلتکوین آشنا کنیم. همچنین در مورد انواع این رمز ارز و کاربردهای آن نیز صحبت خواهیم کرد.
آلتکوین چیست؟
همانطور که از نام آن پیداست Altcoin از دو بخش “alt” به معنای “جایگزین” و “Coin” به معنای “سکه یا ارز دیجیتال” تشکیل شده است. در واقع، به تمام ارزهای دیجیتال غیر از بیتکوین؛ altcoin می‌گویند. همانطور که می‌دانید؛ بیتکوین ارز دیجیتالی است که پس از بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ به بازار مالی ارائه شد.
بیتکوین به عنوان اولین ارز دیجیتال ارائه شده؛ تحولی در زندگی اقتصادی جوامع به وجود آورد؛کاربران را با مفهوم بلاکچین بیشتر آشنا کرد؛ و همچنین به عنوان یک راهنما برای ایجاد سایر ارزهای دیجیتال قرار گرفت. با این حال، محدودیت‌هایی نیز در استفاده از این رمز ارز وجود داشت. سایر ارزهایی دیجیتال که امروزه آن را با نام آلتکوین می‌شناسیم؛ برای رفع این محدودیت‌ها به وجود آمدند.
پس از بیتکوین، ارزهای دیجیتال نسل دو و نسل ۳ مبتنی بر بلاکچین، مانند لایتکوین (LTC) و اتریوم (ETH) عرضه شدند. در آن زمان؛ بیتکوین بر اساس ارزهای فیات و سایر رمز ارزها بر اساس بیتکوین قیمت گذاری می‌شدند. در ادامه قصد داریم شما را با انواع آلتکوین‌ها و کاربردهای آن آشنا کنیم.
انواع آلتکوین
آلتکوین‌ها را می‌توان به روش‌های مختلفی دسته‌بندی کرد. یکی از این روش‌ها، طبقه‌بندی آن‌ها بر اساس مکانیسم اجماع در دو گروه اثبات کار (POW) و اثبات سهام (POS) است. همچنین تعدادی از آن‌ها استیبل کوین (Stable coin) هستند و تعدادی نیز در دسته توکن‌های دیفای (DeFi) قرار می‌گیرند.
آلتکوین‌های POW و POS
تایید تراکنش‌ها در شبکه بیتکوین به وسیله ماینرها انجام می‌شود. ماینرها برای انجام این کار از مکانیسم اثبات کار (POW) استفاده می‌کنند. در واقع، با استفاده از حل الگوریتم‌های ریاضی پیشرفته، اطلاعات درون یک بلاک رمزنگاری می‌شود. سایر رمز ارزهای POW شامل LTC، BCH و ZEC می‌شوند.
در مقابل این روش؛ مکانیسم اثبات سهام (POS) قرار دارد. بسیاری از رمز ارزها به دلیل مصرف انرژی و آلودگی کمتر، از این روش جهت تایید تراکنش‌ها خود استفاده می‌کنند. اتریوم نسل ۲ (ETH2)، ATOM و TRON نمونه‌هایی از این altcoin هستند.
استیبل کوین‌ها (Stable Coin)
استیبل کوین‌ها، رمز ارزهایی هستند که قیمت آن‌ها همواره ثابت می‌ماند. به عبارتی، این سکه‌ها توسط یک دارایی با ارزش مانند طلا یا دلار آمریکا پشتیبانی می‌شوند. این کار باعث می‌شود که قیمت آن‌ها ثابت باقی بماند. به عنوان مثال، USDT که یک استیبل کوین با مارکت کپ بالا است؛ همواره معادل یک دلار مبادله می‌شود.
آلتکوین DeFi
DeFi سیستم‌های مالی غیرمتمرکزی هستند که به کاربران امکان خرید و فروش ارز دیجیتال، استیکینگ، وامدهی، ییلد فارمینگ و … را می‌دهند. رمز ارزهایی که در این پروژه‌ها فعالیت می‌کنند؛ در دسته آلتکوین DeFi طبقه‌بندی می‌شوند. COMP، SNX و UNI نمونه‌هایی از این رمز ارزها هستند.
تفاوت بیتکوین و آلتکوین در چیست؟
همانطور که بیان کردیم؛ آلتکوین‌ها با پرکردن نقایص فنی بیتکوین، خود را از این رمز ارز بزرگ جدا می‌کنند. در ادامه تعدادی از این رمز ارزها را با بیتکوین مقایسه می‌کنیم.
تفاوت بیتکوین و لایتکوین (LTC)
لایتکوین در سال ۲۰۱۱ با هدف کاهش سرعت تراکنش‌های بیتکوین وارد بازار ارز دیجیتال شد. این آلتکوین توانست سرعت تولید یک بلاک جدید را از ۱۰ دقیقه به ۲.۵ دقیقه کاهش دهد. با این حال، این کار با چالش‌هایی نیز مواجه شد. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۷ با گسترش کاربران ارز دیجیتال، شبکه لایتکوین توانایی پردازش این حجم از تراکنش‌ها را در زمان اندک نداشت و با مشکلات مقیاس‌پذیری مواجه شد.
برای رفع این مشکل، لایتکوین از SegWit، Mimble Wimble و شبکه لایتنینگ استفاده کرد تا ازدحام شبکه خود را کاهش دهد. همچنین به جای تکیه بر کدهای برنامه‌نویسی بلاکچین، فرایند ماینینگ را کاملا در اختیار ماینرها قرار داد. بنابراین هرچه پردازنده یک ماینر قوی‌تر باشد؛ شانس ایجاد یک بلاک جدید توسط آن افزایش می‌یابد.
از دیگر تفاوت‌های این دو رمز ارز می‌توان به الگوریتم رمزنگاری آن‌ها اشاره کرد. بیتکوین از الگوریتم SHA-256 و لایتکوین از Scrypt استفاده می‌کند. در نهایت، آخرین تفاوت این دو در میزان عرضه و مارکت کپ آن‌ها است. به عبارتی، میزان عرضه لایتکوین نسبت به بیتکوین ۴ برابر بیشتر است و مارکت کپ ضعیف‌تری نسبت به آن دارد.
تفاوت بیتکوین و اتریوم (ETH)
اتریوم در سال ۲۰۱۵ با عملکردی کاملا متفاوت نسبت به بیتکوین وارد دنیای ارز دیجیتال شد. این رمز ارز از بلاکچین خود جهت ایجاد یک ماشین مجازی غیرمتمرکز استفاده می‌کند. این یعنی از هر نقطه از دنیا به راحتی می‌توان تراکنش‌ها را بدون دخالت ماینرها تایید کرد.
همچنین اتریوم قراردادهای هوشمند را به دنیای بلاکچین معرفی کرد. قرارداد هوشمند پایه و اساس ایجاد اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز مانند آنچه امروزه می‌بینیم است. این فناوری باعث شده است تا مقیاس‌پذیری اتریوم و حرکت آن به سمت اثبات سهام افزایش یافته و به این رمز ارز ارزش ذاتی می‌دهد. درست برعکس آنچه که در بیتکوین مشاهده می‌کنیم.
تفاوت بیتکوین با بیتکوین کش (BCH)
در سال ۲۰۱۷، بیتکوین کش به عنوان یک هارد فورک (Hard Fork) از بلاکچین بیتکوین با هدف افزیش مقیاس‌پذیری این رمز ارز ایجاد شد. همچنین بعد از آن، اندازه بلوک‌های BCH از ۱ به ۸ مگابایت افزایش یافت تا با حفظ سرعت آن، کارمزد تراکنش‌ها نیز کاهش یابد. علاوه بر آن، حامیان این آلتکوین بر این باورند که بیتکوین کش به عنوان وسیله‌ای جهت جا به جایی دارایی و بیتکوین به عنوان ارزی جهت نگهداری از دارایی‌ها مناسب هستند.
تفاوت بیتکوین با ZCash (ZEC)
ZEC یکی دیگر از آلتکوین‌هایی است که با هدف کاهش زمان تراکنش‌های بیتکوین از ۱۰ دقیقه به ۲.۵ دقیقه ایجاد شد. سازنده این توکن نیز مانند بیتکوین ناشناخته است. همچنین فضای ذخیره‌سازی هر بلاک آن معادل ۲ مگابایت یعنی دو برابر بیتکوین است. این رمز ارز نسبت به سایر مثال‌هایی که در بالا معرفی کردیم؛ کاربرد کمتری دارد.
چگونه آلتکوین خریداری کنیم؟
اگر قصد خرید یک altcoin را دارید؛ اما نمی‌دانید باید چگونه این کار را انجام دهید؛ بهتر است مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید.
۱. میزان رمز ارزی که قصد خرید آن را دارید؛ مشخص کنید.
استراتژی خرید آلتکوین به میزان ریسک‌پذیری شما بستگی دارد. با توجه به نوسانات بیشتر این دسته از ارزهای دیجیتال نسبت به بیتکوین، بهتر است این مرحله را با دقت طی کنید. بر اساس سطح ریسک‌پذیری و میزان بازدهی مدنظر خود، بودجه‌ای برای این کار در نظر بگیرید.
۲. در مورد آلتکوین‌های مختلف تحقیق کنید.
برای انتخاب بهترین رمز ارز، باید پارامترهای مختلفی را در نظر بگیرید. این پارامتر‌ها شامل بررسی وبسایت پروژه، آشنایی با اهداف آن و همچنین شرایط آنچین، تکنیکال و جامعه حامی آن می‌شود. همچنین بررسی کنید که آیا کیف پولی که از آن استفاده می‌کنید؛ این رمز ارز را پشتیبانی می‌کند؟. بسیاری از کیف پول‌های سخت افزاری از جمله ترزور، کوول ولت پرو، سیف پال و … انواع مختلف این توکن‌ها را ساپورت می‌کنند.
۳. یک صرافی مطمئن انتخاب کنید.
انتخاب یک صرافی مطمئن در کنار یک کیف پول سخت افزاری، می‌تواند امنیت دارایی‌های شما را به خوبی تامین کند. صرافی‌های ایرانی و خارجی زیادی وجود دارند که می‌توانید از آن خریداری کنید. پس از انتخاب صرافی، مراحل ثبت نام خود را در آن تکمیل کرده و رمز ارز مدنظر خود را خریداری کنید. هنگام انتخاب یک صرافی باید موارد زیر را مدنظر قرار دهید.
- آیا این یک صرافی معتبر است؟
- میزان کارمزد این صرافی در ازای خرید آلتکوین چقدر است؟
- آیا این صرافی در گذشته هک شده یا دارایی کاربران از دست رفته است؟
زمانی که از جواب تمام این سوالات مطمئن شدید؛ می‌توانید ادامه مراحل ثبت نام خود را در آن صرافی دنبال کنید.
۴. آلتکوین مدنظر خود را بر اساس بیتکوین یا تتر (USDT) خریداری کنید.
همانطور که می‌دانید؛ خرید ارز دیجیتال با ارزهای فیات برای کاربران ایرانی مقدور نیست. برای رفع این مشکل می‌توانید از تتر یا بیتکوین استفاده کنید. تقریبا تمامی صرافی‌های ایرانی از جفت ارز altcoin-usdt پشتیبانی می‌کنند. تنها کافی است مقداری تتر با ریال خریداری کرده و سپس آن را با رمز ارز مدنظر خود مبادله کنید.
۵. انتقال رمز ارزها به کیف پول سخت افزاری
نگهداری طولانی مدت ارزهای دیجیتال درون کیف پول صرافی‌ها، امنیت دارایی‌های شما را به خطر می‌اندازد. برای رفع این مشکل می‌توانید از کیف پول سخت افزاری مانند ترزور، الیپال تیتان و … استفاده کنید. در واقع، این کیف پول‌ها با آفلاین نگه داشتن دارایی‌های شما؛ از به خطر افتادن آن‌ها جلوگیری می‌کنند.
فصل آلتکوین (altcoin season) چیست؟
احتمالا تا به حال کلمه altcoin season را از تحلیلگران بازار ارز دیجیتال شنیده‌اید. در واقع این اصطلاح به دوره‌های زمانی اشاره دارد که قیمت آلتکوین از بیتکوین رشد بیشتری را تجربه می‌کند. هیچ روشی به طور قطع نمی‌تواند زمان وقوع این فصل را مشخص کند. با این وجود، معمولا زمانی که بیتکوین رشد زیادی را تجربه می‌کند؛ پس از آن دچار نوسان قیمتی در یک بازه می‌شود. این زمان معمولا بهترین تایم جهت خرید altcoin است.
سخن پایانی
سرمایه‌گذاری بر روی آلتکوین، روشی مناسب جهت تنوع بخشیدن به سبد سرمایه‌گذاری در بازار ارز دیجیتال است. همچنین سرمایه‌گذاران می‌توانند پروژه‌های مختلف را بررسی کرده و با توجه به نتیجه نهایی نسبت به خرید هر کدام از آن‌ها اقدام کنند.
همچنین رقابت شدیدی بین رمز ارزهای فعال در پروژه‌های مشابه وجود دارد. به طور معمول، سکه‌هایی که پروژه‌های قوی‌تری دارند؛ از این رقابت جان سالم به در می‌برند. علاوه بر آن، با توجه به فقدان نظارت‌های قانونی، امکان کلاهبرداری در این دسته از ارزهای دیجیتال را افزایش می‌دهد.
